Contactpersoon: Ans van de Loo, tel.: 06 34 06 02 92
Groepsleidster: Corrie van Gils
Kosten : € 38,00 in bezit MJK
Eigen vervoer
Het afgelopen jaar waren de deelnemers van de culturele club nog steeds heel enthousiast over de bezoeken aan de musea. Daarom organiseren we in seizoen 2023 - 2024 weer museumbezoeken met rondleidingen door een gids.
Inhoudelijke informatie hierover krijg je tijdig vóór het eerste bezoek toegestuurd.
De groepsgrootte mag in de regel niet groter zijn dan vijftien personen, maar schroom niet om je toch in te schrijven. Bij overinschrijving gaan wij een oplossing zoeken.
In het bezit zijn van een museumjaarkaart is verplicht.
Vervoer is op eigen gelegenheid en voor eigen rekening.
De tijden van de rondleiding worden dusdanig gekozen dat je na 9.00 uur met het openbaar vervoer kunt vertrekken en vóór 16.00 uur weer aan de terugreis kunt beginnen.
Patricia Kaersenhout (Den Helder, 1966) is een Nederlandse beeldend kunstenares, cultureel activist en feministe met een Surinaamse achtergrond. In haar werk onderzoekt ze de Afrikaanse diaspora, in relatie tot feminisme, gender, seksualiteit, racisme en de geschiedenis van de Nederlandse slavernij. Ze studeerde in Amsterdam aan de sociale academie Amstelhorn en aan de Gerrit Rietveld Academie. Ze woont in Amsterdam. Ze zet zich in om ideeën gerelateerd aan verlangen, macht en bevrijding te bevragen.
Visions of Possibilities is een overweging over hoe de toekomst er mogelijk anders uit zou kunnen zien. Met urgente thema’s zoals boetedoening, religie, gemeenschap en verzet nodigt deze tentoonstelling ons uit om na te denken over hoe wij ons verhouden tot de gewelddadige verstrikkingen van de Nederlandse koloniale macht.
Erkenning van destructieve machtsrelaties binnen het Nederlandse kolonialisme staat centraal in het activeren van bezoekers, waardoor men gestimuleerd wordt in andere manieren van voelen en zien.
Visions of Possibilities brengt een correctie aan in een overwegend witte canon, die een ruimere interpretatie geeft over het gebruik van archieven, het herinterpreteren van literatuur en het anders luisteren naar verhalen uit een orale traditie.
Dwarsverbanden
Multi-zintuiglijke collectiepresentatie. Ervaar kunst door te ruiken, horen, voelen en zien
Met 120 kunstwerken strekt de nieuwe collectiepresentatie Dwarsverbanden zich uit over alle vijf de verdiepingen van de collectievleugel van het museum. De tentoonstelling nodigt je uit kunst anders te ervaren: soms letterlijk door kunst te voelen, ruiken of horen. Soms metaforisch door verschillende, ook minder bekende stemmen het woord te geven. Veelal inspirerend, soms confronterend, omspant Dwarsverbanden ruim een eeuw kunstgeschiedenis met als vroegste werk Hommage à Apollinaire van Marc Chagall uit 1913 en meest recent het wandtapijt This Means Tableau uit 2019 van Laure Prouvost.
Multi-zintuiglijk
Met ruim 25 multi-zintuiglijke tools, waaronder teksten in braille, geurinterpretaties, voeltekeningen en sound scapes, is Dwarsverbanden de eerste volledig multi-zintuiglijke collectiepresentatie van Nederland. De tentoonstelling verrijkt ieders kunstervaring en maakt de kunstwerken toegankelijk voor een grotere diversiteit aan bezoekers, waaronder rolstoelgebruikers en blinde en dove bezoekers.
Informatie over de expositie
De omgekeerde wereld van Adriaen van de Venne is een grote overzichtstentoonstelling over de gelijknamige 17e-eeuwse kunstenaar in het Zeeuws Museum. Hoewel zijn naam bij het grote publiek (nog) relatief onbekend is, kan hij worden gezien als een van de meest originele en veelzijdige kunstenaars van de Nederlandse 17e eeuw. Dit is de eerste keer dat een groot overzicht van zijn werk wordt getoond.
Van de Venne is een waar multitalent: hij schildert, dicht en ontwerpt prenten en boekillustraties. In zijn beeldende en literaire werk laat hij zich zien als een creatief, origineel en vooral ook humoristisch mens. Met zijn voorstellingen benadrukt hij graag hoe het niet hoort.
Zijn carrière als kunstenaar begint rond 1614 in Middelburg, hij werkt er ruim 10 jaar. Directe aanleiding voor deze tentoonstelling is het 400-jarig jubileum van het verschijnen van de dichtbundel Zeeusche Nachtegael, een samenwerkingsproject van verschillende Zeeuwse dichters, waaronder Jacob Cats en Johan de Brune. Van de Venne heeft hieraan zowel in woord als in beeld een belangrijke bijdrage geleverd.
In de tentoonstelling is de schoonheid en veelzijdigheid van het werk van Adriaen van de Venne te zien maar inhoudelijk is het ook (weer) relevant. Hij leefde en werkte namelijk in een tijd die, net als de onze, grote maatschappelijke veranderingen en onrust doormaakte.
https://www.zeeuwsmuseum.nl/nl
Het tentoonstellingsteam van het Zeeuws Museum is versterkt door gastconservator Edwin Buijsen, van de Venne-kenner bij uitstek.
Het Rijksmuseum, dat de belangrijkste Van de Venne-collectie ter wereld bezit, is als samenwerkend partner bij dit project betrokken en draagt een aantal cruciale bruiklenen aan de tentoonstelling bij.
Daarnaast zijn werken uit grotere en kleinere (museale)instellingen en particuliere verzamelingen opgenomen uit binnen- en buitenland.
Voor het wetenschappelijk onderzoek voor deze tentoonstelling is nauw samengewerkt met o.a. het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis.
Door de ogen van roemrijke Haagse Schoolschilders zoals Hendrik Willem Mesdag, Suze Robertson, Jozef Israëls en Jacob Maris, en tijdgenoten als Thérèse Schwartze en Barbara van Houten krijg je een unieke inkijk in de leefwereld van kinderen tegen het einde van de 19e eeuw.
Jong aan het werk
Werkende kinderen, mocht dat nog wel? Immers was in 1874 het Kinderwetje van Van Houten tegen kinderarbeid aangenomen, in 2024 precies 150 jaar geleden. Dat verbod op werken lag toch genuanceerder. De wet, ingediend door Samuel van Houten, de broer van Sientje Mesdag-van Houten, verbood alleen fabrieksarbeid voor kinderen jonger dan 12 jaar. De wet was niet van toepassing op ’huiselijke en persoonlijke diensten en op veldarbeid’.
Op de schilderijen van de Haagse Schoolschilders is te zien hoe kinderen en tieners nog steeds meewerkten in en buiten het gezin. De kinderen die zij schilderachtig vonden waren eenvoudig of zelfs sjofel gekleed. Zij hielpen mee op de boerderij, verhuurden ezeltjes op het strand aan badgasten, ze verrichtten fysieke arbeid of handwerk.
De kinderen van de Haagse Schoolschilders leidden vaak een onbezorgd leven, hun bestaan was niet gericht op overleven zoals hun werkende leeftijdsgenoten. Op de intieme portretten, die de schilders van hun zoons en dochters maakten, zie je ze muziek maken, tekenen, of lezen. Je ziet dochters in een smetteloos witte jurk, of een zoontje dat met een speelgoedhondje speelt
Zorgeloos versus ……………………………
Toch hadden al deze kinderen ook iets gemeen: ze hielden allemaal van spelen! Aanstekelijk zijn de schilderijen en tekeningen van sleeënde kinderen, kleuters met bootjes aan het strand of spelend met een eenvoudige hoepel, die wordt voortgejaagd met een stokje.
